Nożycowe siostry - zbrodnia czy sprawiedliwość?

Rozczłonkowały go w Richmond cottage na Ballybough, na dublińskim North Strand. Części ciała wrzuciły do Royal Canal. Linda zabrała głowę do parku Tymon Park w Tallaght, ale później wróciła po nią i zakopała w Phoenix Park. Nigdy jej nie znaleziono. Nie znaleziono też odciętego penisa.

Rodzina Mulhall pochodziła z Kilcare Gardens, które określane jest jako okolica klasy robotniczej w Tallaght, Dublin 22. Rodzice Kathleen i John wychowywali trzy dziewczęta i trzech chłopców. John był agresywny i używał przemocy wobec żony. W Końcu ich małżeństwo się rozpadło, a kobieta wpadła z deszczu pod rynnę i związała się z kenijczykiem w roku 2002. Drugi wybranek Kathleen także często był wobec niej brutalny. Ich związek był określany jako pełen przemocy a kobieta wiele wycierpiała.

John wyprowadził się z domu z kilkorgiem dzieci. Mieszkali w przeróżnych wynajmowanych w Dublinie lokacjach.

Farah w tym czasie wprowadził się do Kathleen. Po roku para przeprowadziła się do Cork, a John wrócił mieszkać w ich rodzinnym domu. W 2004 Kathleen i Farah wrócili do Dublina. Przez cały ten czas kobieta była regularnie bita.

Najpierw znęcali się nad nią rodzice, poźniej John, a na końcu Farah.

Jej córki także nie miały łatwego życia ani różowej przeszłości zanim doszło do morderstwa.

Linda zdążyła być ofiarą przemocy domowej i urodzić czwórkę dzieci. Jej były partner był w więzieniu właśnie za przemoc wobec rodziny.

W czasie popełnienia przestępstwa, Linda, starsza z sióstr miała 30 lat. Była bezrobotna, nie miała wykształcenia, za to miała już czwórkę dzieci. Związek z ojcem dzieciaków nie przetrwał próby czasu i Linda związała się z Waynem Kinsellą, który regularnie tłukł jej dzieci. Miarka się przebrała jak Wayne, śladem mojego ojca, zbił dzieciaki kablem od przedłużacza. Różnica taka, że Wayne poniósł za to odpowiednią karę i odsiedział 6 lat. Dzieci natomiast zostały zabrane przez służby socjalne. Mężczyzna już wcześniej miał niewesołą przeszłość. Był wyrzucony ze szkoły za agresywne zachowania wobec innych. Bił innych, w tym własnych rodziców, a siostrze Donnie połamał żuchwę.

W maju 1996 roku Wayne Kinsella dostał ośmioletni wyrok za morderstwo Thomasa Foremana. Thomas został zamordowany gdy 23 września 1995 roku odwiedzał grób swojej zmarłej żony na Glasnevin Cementery. Nie, nie pytaj mnie jakim cudem chodził sobie po wolności, związał się z Lindą i znęcał nad jej dziećmi. Irlandzki system sądownictwa i więziennictwa są równie koślawe jak szwedzkie, choć pod innymi względami. Ale wyroki są tutaj równie śmieszne i nie oznaczają tego, co zostało zasądzone. Prywatnie powiem ci, że za dożywocie można wyjść już po 8 latach, a są przypadki że i po 6ciu. Nie są to oficjalne dane i informacje, ale info od osoby, która z gardą żyje za pan brat, bo spotyka się z nimi w swojej codziennej pracy.

Więc po morderstwie i wyroku za owo, Wayne dostał kolejny wyrok za dzieci Lindy, a już w maju 2012 roku… znów dostał wyrok za kolejne morderstwo. Także Wayne byłby pewnie dobrym przypadkiem na własny odcinek.

Ale jak widać, tu rozgrywają się kwestie rodzinne, więc i w rodzinie Kinsellów więcej osób zeszło na kryminalną ścieżke kariery. W maju 2016 roku, jego siostrzeniec Michael dostał 15 lat za pomoc wujkowi w drugim morderstwie.

Także takiego oto towarzysza życia wybrała sobie Linda. Wracając do niej bezpośrednio, nadużywala alkoholu i była uzależniona od heroiny. Miała też jeden wyrok za kradzież osobistą.

W prawie rozróżniają kradzież osobista czyli jak np. kowalski okradnie Malinowskiego, i kradzież ogólną, czyli np. jak kowalski okradnie np. stację beznynową. Linda miała wyrok właśnie za pierwszy przypadek.

Jej młodsza siostra Charlotte, w chwili morderstwa miała 21 lat. Ona także miała długą historię nadużyć alkoholu i narkotyków. Dodatkowo jednak, dziewczyna miała kartotekę przewinień młodocianych, w tym demolowanie cudzej własności i różne przewinienia publiczne. W październiku 2005 roku dostała wyrok w zawieszeniu. Była też znana gardzie z racji swojego zaangażowania w prostytucję.

Linda, Charlotte i Kathleen zostały aresztowane, ale garda zwolniła je krótko potem. Wtedy właśnie Kathleen, matka kobiet, uciekła do wielkiej Brytanii. One zaś zostały aresztowane i postawione w stan oskarżenia po tym, jak Linda zadzwoniła do Detective Inspector Christy Mangan i w rozmowie z nią przyznała się do zbrodni.

Charlote została oskarżona o morderstwo, Linda o pozbawienie życia, a Kathleen o pomoc w zacieraniu śladów. Oskarżenie ujrzało światło dzienne w grudniu 2005 roku.

Media ochrzciły Lindę i Charlotte „nożycowe siostry” scrissor sisters, niby z powodu tego w jaki sposób zabiły i poćwiartowały Farah. Osobiście nie widzę żadnego powiązania z nożyczkami.

Farah Swaleh Noor miał 40 lat, gdy został zamordowany. Pochodził z Mombasy w Kenii, gdzie porzucił swoją żonę i dwójkę dzieci. W 1996 roku jako Sheilila Salim, uchodźca z Somalii dostał się do Irlandii. Twierdził, że jego rodzina została zabita w Mogadiszu, podczas somalijskiej wojny domowej. Przeprowadzone śledztwo wykazało, że jego somalijskie pochodzenie nie miało najmniejszego pokrycia z prawdą, a dodatkowo, jego porzucona rodzina miała się świetnie, w sensie, że nikt nikogo w Mogadiszu żadnym nie zamordował. Departament sprawiedliwości, rowności i reform prawnych nakazał deportację oszusta, jednak Farah złożył apelację, bo.. zdążył już zmajstrować dzieciaka. Rząd przyznał mu obywatelstwo po zaledwie 3 latach w marcu 1999, ponieważ był ojcem dziecka urodzonego w Irlandii.

Kryminalna lista przewinień mężczyzny rosła. Do czasu swojej śmierci miał 4 wyroki za zastraszanie, przemoc, agresywne zachowanie względem innych oraz napaść. Wszystko pod wpływem substancji zmieniających stan świadomości. Nie doszukałam się czy był to alkohol czy narkotyki czy może jedno i drugie.

W 1997 roku, zgwałcił 16 letnia chinkę upośledzoną umysłowo. Z tego gwałtu urodziła syna. Poza zgwałconą 16sto latką, dorobił się (w cudzysłowie) jeszcze dwójki dzieci, z dwiema kobietami. I każda z nich utrzymywała, że je zgwałcił. Tutaj muszę przypomnieć, że prawo irlandzkie w 1997 roku i w sumie aż do niedawna, w nosie miało takie przypadki, i kazało owe dzieci rodzić. Referendum w sprawie aborcji odbyło się tutaj dopiero w 2018 roku. A jednak nie każdy myślał o tym, że przecież może kupić bilet za 1 euro i polecieć usunąć ciążę do anglii.

Dalej mężczyzna miał kolejne 8 zarzutów, w tym burdy i napaści. Po jednej z napaści -a jakże – seksualnej, na miejscu przestępstwa garda znalazła nóż. Skazano go trzykrotnie, ale nie odsiedział ani dnia, choć garda jasno mówiła, że jest on bardzo agresywny w stosunku do kobiet. Pomieszkiwał dokoła Dublina, w tym w Dun Laoghaire czy Firhouse. Poźniej przeprowadził się na Tallaght do Kathleen.

Podczas morderstwa, para wynajmowała dom w Richmond Cottages, w Summerhill. To jest w sumie w centrum Dublina. 20 marca 2005 roku, weekend i wolne państwowe z okazji dnia swietego patryka. To wtedy Farah został zamordowany.

W ciągu dnia, Linda, Charlotte, Kathleen i Noor ostro pili w centrum Dublina. Klasyk czyli wódka z colą. Doszli spacerem nad rzekę Liffey, gdzie Charlotte i jej matka wzięły ectasy. Poźniej wrócili do domu na Summerhill, gdzie tym razem wszystkie, znów wzięły ecstasy. By Farah bawił się równie dobrze, Kathleen skruszyła tabletki i wrzuciła mu do drinka.

Meżczyzna wraz z Lindą siedzieli na małej kanapie, a Charlotte siedziała na jej oparciu, gdy Farah zaczął obmacywać Lindę, szeptać jej do ucha, w końcu objął ją w pasie i zwyczajnie nie chciał przestać jej napastować. Jak nietrudno się domyślić, matka kobiety zaczęła po nim wrzeszczeć aż w końcu stwierdziła „zabijcie go dla mnie”.

Charlotte chwyciła za nóż do tapet i poderżnęła mu gardło. Tutaj wersje się nie zgadzają. Bo z jednej wynika, że udało mu się zbiec do łazienki na parterze, gdzie kobiety dokończyły dzieła, a z innej, że osunął się na ziemie gdzie Linda zaczęła uderzać go młotkiem. Ilość ran kłutych też się nie zgadza, bo w jednym źródle było ich ok 20, w innym doczytałam że ok 30, ale patolog nie mógł się doliczyć, bo ciało było rozczłonkowane i niektóre rany mogły pokrywać się z ranami po cięciu zwłok. Pozostaje jeszcze kwestia noża, gdzie gardło poderżnięto mu nożykiem do tapet a później dźgano nożem kuchennym. W każdym razie na pewno został pobity młotkiem i na pewno miał rany kłute. Co do gardła to to jest to wersja kobiet, że Charlotte mu je poderżnęła. Pozostaje wierzyć, bo kto dodatkowo obarczał by się takim szczegółem, znanym jedynie sprawcy lub komuś, kto na miejscu zbrodni był obecny. Zwłaszcza, że ostatecznie głowa Farah została odcięta i nigdy nie udało się jej odnaleźć.

Pewne też jest, że zwłoki ostatecznie wylądowały w łazience, gdzie przez kilka godzin Linda i Charlotte rozcinały je na kawałki. Kathleen posprzątała po wszystkim i pozbyła się narzędzi zbrodni.

Części ciała były wynoszone były z domu partiami. Głowa nie została wrzucona do Royal Canal wraz z pozostałymi częściami, bo to zdecydowanie ułatwiłoby identyfikację.

Wszystkie trzy zawiozły głowę i narzędzia zbrodni do Tymon North Park na Tallaght, gdzie w wydłubanej nożem przez Charlotte dziurze, zakopały głowę. Kathleen zabrała nóż bądź noże (zależnie od wersji) i młotek i wrzuciła do pobliskiego stawu.

Kilka dni później Linda wróciła do parku, odkopała głowę Farah i zabrała ją – zależnie od wersji albo do Killinarden Estate na Tallaght albo do Phoenix Parku, który znajduje się niemal w centrum Dublina. Gdziekolwiek poszła lub pojechała z głową, rozbiła ją na mniejsze kawałki kolejnym młotkiem i resztki zakopała ponownie. Mówię poszła lub pojechała, ponieważ Tallaght to dublin 22, dzielnica znajdująca się mniej więcej godzinę półtorej, drogi autobusem lub tramwajem od centrum Dublina. Do phoenix parku można spokojnie dojść z centrum na piechotę. Więc jeżeli odkopała i zabrała z Tallaght to w zależności od wersji miała dwie opcje przemieszczania się do wyboru.

Zbrodnia wyszła na jaw 10 dni po fakcie. To wtedy znaleziono dryfująca w Royal Canal nogę. Garda nie miała pojęcia kim był mężczyzna, więc wystosowała publiczne apele. Po jednym z nim zgłosił się pewien somalijczyk, który za okrągłą sumkę, którą dostął od lokalnych crimestoppers, powiedział któż to mógł pływać w kanale. Podał także powiązanie Farah z rodziną Mulhall.

Siostry wraz z Johnem i Kathleen zostali aresztowali w sierpniu, ale żadne z nich nie przyznało się do winy. Dopiero kilka tygodni później, Linda zgłosiła się do śledczych prowadzących sprawę i opowiedziała co się wydarzyło.

Zeznała ona w jaki sposób rozczłonkowały ciało Kenijczyka, który znany był z przemocy wobec kobiet. Według zeznań kobiety, po dniu spędzonym na piciu wódki i braniu extasy, Farah zaczął się do niej dobierać. Zaczął dotykać kolan i ud Lindy, szepcząc jak to obydwoje są stworzeniami nocy. Protesty i próby powstrzymania go na niewiele się zdały. Farah był coraz bardziej napastliwy. Linda wpadła w szał, a jej matka Kathleen widząc to, zaczęła błagać córki, by go zabiły. Charlotte podcięla mu gardło nożykiem do tapet. Mężczyzna wtedy uciekł do łazienki na parterze. Linda uderzyła go kilka razy młotkiem w głowę, a Charlotte dźgnęła go ok 20 razy nożem kuchennym. Później zajęły się kawałkowaniem zwłok. Pocięte części ciała pakowały w plastikowe torby.

Linda zezna później, że rozczłonkowanie mężczyzny było pomysłem Charlotte. „Charlotte zaczęła odcinać jego nogi nożem. Ten zapach nie chciał wywietrzeć. Myślę o tym każdej nocy” ( "Charlotte started sawing his legs with the knife. The smell wouldn't go away. I think about it every night.") W sumie Garda Sub Aqua Unit wyłowiło z Royal Canal 7 częsci ciała.

Na gardzie Linda powiedziała jeszcze, że zmówiła modlitwę nad jego głową i powiedziała „przepraszam, nie powinieneś zginąć. To powinna być moja matka”.

Niektóre źródła dodają, że Linda do przewiezienia glowy użyła plecaka syna i że przed ponownym zakopaniem, jeszcze kilka razy uderzyła w nią młotkiem.

Charlotte natomiast powiedziała gardzie „mamusia powiedziała „po prostu go potnijcie (na kawałki)” „, „pamiętam tylko jak rozkrawałam go nożem” ( "Me mammy said, 'Just cut him up'. I just remember cutting . . . I cut him up with the knife." ).

Medyk sądowy, dr Martina McBride wyznała, że więcej osób widziało części ciała w kanale, ale ludzie myśleli, że to manekin. „najpierw zobaczyłam rękę i stopę w wodzie. Na stopie wciąż znajdowała się skarpetka”. Kawałek nogi wypłynął w okolicach Croke Parku.

Sędzia Paul Carney wyznał, że była to najbardziej groteskowa sprawa w całej jego karierze” ( "This is the most grotesque case of killing that has occurred within my professional lifetime.")

Oczywiście obydwie siostry zostały oskarżone o morderstwo, obydwie nie przyznaly się do winy.

Ława przysięgłych przyjęła obronę Lindy, czyli że kobieta została sprowokowana.

Apelacja została odrzucona, mimo że opinie psychiatrów nie zostały dopuszczone tak samo jak raporty ze zwolnienia warunkowego.

Wyrok został odczytany w poniedziałek, 4go grudnia 2006 roku. Rozprawa końcowa rozpoczęła się o 12.25 . Obrońcą kobiet był Brendan Grehan. Prosił o łagodne wyroki z racji pełnej współpracy, a także tego, że to dzięki Lindzie w ogóle zostały oskarżone. Przypomniał także, że Charlotte ma małe dziecko w domu, a Linda ma ich aż czworo i jest dobrą matką. Sędzia skwitował to krótko, mówiąc: że nie bardzo akceptuje twierdzenie, iż ktoś kto znalazł się w takiej sytuacji jest dobrą matką”

"quite accept that someone who put herself in this situation is a good mother"

Ostatecznie Linda została skazana za pozbawienie życia na 15 lat. Sędzia uznał, że kobieta chciała wstrzymać proces poprzez odmowę przyjęcia methadonu. Methadon to substancja którą w Irlandii ćpuny dostają legalnie zamiast heroiny. Teoretycznie ma to na celu pomoc w wyjściu z nałogu. Praktycznie wygląda to tak, że jak osoba uzależniona nie może zapewnić sobie działki heroiny, to idzie grzecznie po methadone. Innymi słowy pozwala im to przetrwać do kolejnej działki.

Charlotte została skazana za morderstwo na dożywocie. Jej apelacja została odrzucona, bo jej obrona nie wnosiła sprzeciwu co do nacisków sędziego na ławę przysięgłych. Podobno także żaden ławnik nie ugiął się pod naciskami sędziego. W momencie odczytywania wyroku za morderstwo Farah, jej synek miał zaledwie 5 miesięcy.

Kathleen po aresztowaniu w sierpniu uciekła do wielkiej brytanii. Mieszkała tam do lutego 2008 roku kiedy to z własnej woli wróciła do Irlandii i oddala się w ręce wymiaru sprawiedliwości, została postawiona w stan oskarżenia, przyznała się do zarzucanych jej czynów i grzecznie odsiedziała zasądzony jej wyrok. Jej obrońcą był Hugh Hartnett, sądził ją ten sam sędzia czyli Paul Carney, a sam proces odbył się w Cloverhill Court 1go maja 2009 roku.

Obydwie siostry zesłano do kobiecego więzienia Mountjoy w Dublinie, ale Charlotte została przyłapana na trzymaniu noża przy gardle osadzonego mężczyzny. A dokładniej, na światło dzienne wyszło zdjęcie rzeczonego czynu. Dodatkowo, 22 grudnia, przyłapaną ją i .. .pracownika więzienia na uprawianiu sexu w jej celi. Przyznam się, że nie wiem jak wygląda kwestia osadzania skazanych w Mountjoyu i jak wygląda podział na żeńską i męską część więzienia. Po akcji Charlotte zwiększono ochronę w więzieniach irlandzkich, a ona sama została przeniesiona do więzienia w Limerick.

Na Lindzie cała sprawa odbiła się bardzo źle i kobieta kilkukrotnie próbowała popełnić samobójstwo, pierwszy raz przez podcięcie sobie żył. Również po odsiedzeniu swojego wyroku próbowała się zabić. W sumie to ona do wszystkiego się przyznała i jasno mówiła, że nie może o tym zapomnieć.

Gdy siostry siedziały już w więzieniu, jeden z ich braci, James (35) także odwiedził więzienie w charakterze osadzonego. Został skazany za napaść z nożem na dwa sklepy. Wczesniej był skazany za okradanie prostytutek.

Bronił się mówiąc, że kradł bo potrzebował pieniędzy by nakarmić dzieci zarówno swoje, jak i czwórkę dzieci Lindy. W sumie dziesięcioro.

John Mulhall ojciec sióstr, popełnił samobójstwo w grudniu 2005 roku, gdy na jaw wyszły wszystkie szczegóły zbrodni na Farahu. Powiesił się w Phoenix Park.

Wyrok Lindy dobiegł końca 2go stycznia 2018 roku, po odsiedzeniu 11 lat i trzech miesięcy. Opuściła więzienie Dóchas Centre na Mountjoy. O ile mi wiadomo, Linda obecnie mieszka w wielkiej brytanii.

A teraz mój prywatny komentarz do sprawy, bo aż się prosi. Opinia publiczna była zbulwersowana wyrokami dla kobiet, bo Farah miał kilka wyroków i ani jednego odsiedzianego dnia. Napadal, bił, gwałcił i nikt nic z tym nie zrobił. W końcu spotkał go marny koniec, a ich wyroki były naprawdę srogie. Uważam, że sędzia był bardzo stronniczy, chociażby dlatego, że bez zeznań i przyznania się Lindy, garda nie miała nic i nie posuwali się w tej sprawie do przodu. Dalej, wystarczy przewinąć sobie do części gdzie mówię o partnerze Lindy, który miał wyrok za morderstwo, za znęcanie się nad rodziną i …. Spokojnie zamordował kolejną osobę. Jakim cudem on był w ogóle na wolności, a te kobiety dostały naprawdę surowe jak na nasze warunki wyroki i do tego sumiennie odsiedziały swoje, a Charlotte nadal siedzi! Gdyby system prawny wykonał swoją pracę i deportował zwyrodnialca zawczasu lub chociażby gdyby tak samo przyłożył się do jego kar jak do kar sióstr, to do tragedii moim zdaniem by nie doszło. Po prostu nie mieści mi się w glowie jak tutaj traktuje się kobiety a jak mężczyzn i to w 21 wieku.