Fantazja czy głupota? Sprawa Edith Thompson

Kensington garden to miejsce zamieszkania Edith I Percy’ego Thompson. W nocy z 3 na 4 pazdziernika 1922 roku mazenstwo Thompsonow wracalo wlasnie z teatru, gdy tuz pred Kensington Garden, na Belgrave Road zaatakowal ich 20 letni Frederick Bywaters. Edith nic sie nie stalo, ale jej maz zostal zadzgany. Gdy policja dotarla na miejsce I zapytala Edith czy wie kto zamordowal jej meza, ta bez wahania odrzekla “Frederick, Frederick Bywaters”.

Edith Graydon byla pierwszym z piatki dzieci Ethel Liles I Williama Graydona. Ethel byla corka posterunkowoego, a William urzednikiem w Imperial Tobacco Company. Malzenstwo Graydonow wraz z dziecmi mieszkalo przy Norfolk Road w londynskim Dalston.

Edith byla bardzo wesolym, szczesliwym I madrym dzieckiem. Wykazywala duzy talent w tancu I aktorstwie a na dodatek byla uzdolniona matematycznie I doskonale odnajdowala sie w arytmetyce. Gdy mlode dziewcze ukonczylo szkole, znalazla prace w biurze, w fabryce zajmujaca sie impotem materialow.

Szybko zyskala opinie stylowej I inteligentnej kobiety. Jej talent do numerow I inteligencja doprowadzily ja do kilku awansow, az w koncu zostala szefem dzialu zaopatrzenia. Stanowisko to wiazalo sie z czestymi podrozami sluzbowymi do Paryza, ktore Edith uwielbiala.

W 1909 roku poznala urzednika wysylkowego Percye’go Thompsona I po 6 latach narzeczenstwa para pobrala sie w 1916 roku. I terach chce powiedziec, ze ciezko bezposrednio przetlumaczyc shipping clerk, poniwaz nie dotarlam do informacji co dokladnie robil I w jakiej firmie. Rownie dobrze mogl zajmowac sie wysylkami towarow statkami co I byc celnikiem. Trzeba pamietac, ze 1909 rok byl jednak ponad wiek temu I pewne prace oraz ich nazewnictwo bylo inne, a pewne w ogole juz dzis nie istnieja lub sa zastapione kilkoma roznymi stanowiskami I nazwami, w zaleznosci od tego czego dotycza. Takim dobrym mysle przykladem bedzie book keeper czyli osoba, ktora swego czasu zajmowala sie przyjeciami towaru, wydawaniem towaru, rachunkami, platnosciami, podatkami, choc samo books to ksiegi, to jednak nie byl to tylko I wylacznie ksiegowy. Dzis w samej tylko ksiegowosci so przynajmniej 2 rodzaje prac- platnosci I przyjmowanie nazelnosci. To rozgraniczenie jest szczegolnie widoczne w duzych firmach gdzie dzial rachunkowosci jest podzielony wlasnie na platnikow I odbiorcow.

Wracajac do naszej sprawy, Percy byl zatem odpowiedialny za transport I wysylke. Kariery Thompsonow rozwijaly sie na tyle dobrze, ze malzenstwo kuupilo dom w modnym wowczaj Ilford w Essex I wiedli spokojne wygodne zycie.

Freddy czyli Frederick Edward Francis Bywaters urodzony 27 czerwca 1902 znal Edith z czasow szkolnych, kiedy kolegowal sie z jej mlodszym bratem. Zaciesnili ta znajomosc po 9 latach,w 1920, kiedy Freddy poznal takze Percyego.

Thompsonowie wraz z siostra Edith I Freddym spedzilo wakacje na Isle of Wright , a gdy wrocili malzenstwo postanowilo wynajac mlodziencowi pokoj. Percy wykombinowal, ze kasa z tego bedzie a klopotow zadnych, bo Bywaters wstapil do marynarki handlowej I wiekszosc czasu mialo nie byc go w domu. Edith widziala to nieco inaczej, mlody mezczyzna od razu ja zauroczyl, byl przystojny, porywczy I potrafil cudownie opowiadac o swoich podrozach po swiecie. Byl kompeltnym przeciwienstwem jej meza. W czasach bez internetu I znanych nam dzisiaj atrakcji, taki impulsywny, mlody przystojniak, ktory do tego mogl sie pochwalic niejedna przygoda, to bylo cos I swietnie wpasowywalo sie w romantyczne wizje Edith.

Niedlugo po wprowadzeniu sie na Kensington Garden… Edith I Freddy zaczeli romansowac. Percy rownie szybko zorientowal sie co sie dzieje I skonfrontowal sie z para kochankow. Mlodziak byl zabojczo zakochany I nakazal Percyemu by ten rozwiodl sie z zona, bo jest ona z nim nieszczesliwa, na co ten po prostu kazal mu sie natychmiast wynosic. Z malzonka rozprawil sie juz po wyjsciu Baywatersa. Poklocili sie do tego stopnia, ze Percy uderzyl zone kilkukrotnie az w koncu rzucil ja przez pokoj. Od wresnia 1921 roku do wresnia roku kolejnego Freddy mial troche czasu zeby ochlonac na morzu, a w tym czasie utrzymywal z Edith staly kontakt listowny. Gdy tylko wrocil, para od razu sie spotkala.

3 pazdziernika 1922 roku, Thompsonowie wybrali sie na predstawienie w Criterion Theatre w London Piccadilly Circus. Gdy wracali ze stacji Ilford, zza krzakow wyskoczyl nan ich Frederick I zaatakowal nozem Precye’go.

Jedne zrodla mowia, ze Edith od razu powiedzial, ze napastnikiem byl Freddy, a w innych, ze nieznany sprawca zabil jej meza. Jakkolwiek by nie bylo, policja szybciutko dotarla do Baywatersa, ale wspominam obydwie wersje.

Podczas szamotaniny jaka sie wywiazala Edith zostala pchnieta na ziemie, a jej maz jak wiemy zaatakowany nozem. Sam atak przezyl, jednak zanim na miejsce dostarla policja I karetka, wykrwawil sie. Mieszkancy okolic zeznawali, ze slyszeli kobiete krzyczaca kilkukrotnie “nie, nie rob tego”. A gdy policja przybyla na miejsce, Edith nadal byla w histerii.

Na posterunku, zaklopotana kobieta wyznala policji, ze wie kim byl napastnik I podala nazwisko Baywatersa. Widzac siebie na miejscu swiadka, opowiedziala o relacjach laczacych ich z Feddym.

Prowadzacy sledzctwo aresztowali Fredericka a w jego posiadaniu odkryli ponad 60 listow milosnych, ktore podczas jego podrozy sluzbowych na morzu, wysylala do niego Edith Thompson. Jak nietrudno sie domyslic, autorka listow zostala od razu aresztowana. Listy byly jedynym namacalnym dowodem laczacym Edith z morderstwem wlasnego meza. Byly takze dowodem na to, ze Freddy I Edith mieli wspolny cel – smierc meza Edith. W tym wypadku, czyli jezeli wykazany jest wspolny cel czy motyw, ale tylko jedna strona podejmuje dzialania by ten cel osiagnac, to I tak wszystkie strony dzielace ow motyw sa postawione w stan takiego samego oskarzenia, bo wedlug prawa wszyscy dzielacy ten sam motyw sa tak samo winni.

Proces Edith Thompson I Fredericka Baywatersa rozpoczal sie 6 grudnia 1922 roku I mial miejsce w Old Bailey przed sedzia Shearmanem. Edith Reprezentowana byla przez Sir Henryego Curtisa Bennetta, Fredericka reprezentowal zas Cecil Whiteley. Freddy calkowicie wspolpracowal z policja podczas sledztwa, zaprowadzil detektywow w miejsce ukrycia broni, ktora zabezpieczyl po morderstwie I przez caly czas utrzymywal, ze Edith nie miala najmniejszego pojecia o jego planach zabicia Percyego, ze dzial sam.

Oczywiscie, na te rewelacje oskarzenie przedstawilo listy kochankow na dowod, ze bylo inaczej. W listach, Edith deklarowala swoja milosc do Freddyego I chec odejscia od Percyego. Napisala takze, ze kiedy zmielila szklo z zarowki I dodala do puree ziemniaczanego meza, I ze innym razem do jedzenia dodala malzonkowi trucizny. Nie dosc, ze mosci malzonek nie zmarl, to nawet sie nie rozchorowal, wiec Edith blagala go by cos zrobil.

Tutaj nazlezy dodac, ze zwloki Percyego zostaly zbadane przez medyka sadowego I nie znaleziono zadnych sladow po jakimkolwiek szkle czy tez sladow jakiejkowliek trucizny w jego organizmie.

Obronca kobiety, sir Henry Curtis Bennett zalecal jej by nie zeznawala, przekonujac, ze to oskarzenie ma udowodnic jej wine a nie odwrotnie I jedyne co moga jej udowodnic to fakt, ze byla obecna podczas morderstwa. Edith jednak spodobaly sie uwaga I rozglos, ktorymi ja otaczano I nalegala by zeznawac.

Jej zeznania ksiazkowo ja pograzyly. Oskarzenie przylapalo ja na klamstwach, jej postawa pozostawiala wiele do zyczenia. Flirtowala, udawala ofiare I byla bardzo melodramatyczna. Gdy oskarzenie pytalo o znaczenie wybranych fragmentow jej listow, odpowiadala “nie mam pojecia”.

Obronca Edith powiedzial pozniej, ze zgubila ja jej wlasna arogancja I proznosc. Swoim zeznaniem zatarla wszelkie pozytywne opinie, ktore zeznali swiadkowie np. takie, ze Edith naprawde krzyczla do Freddyego by przestal, byla wstrzasnieta I przerazona. Policja takze zeznala w sadzie na nazwijmy to korzysc kobiety, gdy opisywala jej stan zaraz po morderstwie. Zeznali oni, ze Edith autentycznie byla w ciezkim szoku, niedowierzaniu, rozhisteryzowana I caly czas pytala “o moj boze, dlaczego on to zrobil? Nigdy nie chcialam by to zrobil”.

Freddy, mowiac ze dzialal sam a Edith o niczym nie wiedziala dodal, ze nie mgola wiedziec o jakimkolwiek zamiarze zamordowania wlasnego meza, bo nawet Freddy takowego zamiaru nie mial. Chcial po prostu zmusic Percyego do rozwodu,a gdy tamten zamiast potulnie sie zgodzic, wdal sie w konfrontacje, Freddy nie wytrzymal, stracil nad soba panowanie i zaatakowal mezczyzne nozem.

Edith takze wielokrotnie powtarzala, ze nie wiedziala nic o zadnych zamiarach Fredyego I ze nigdy nie sugerowala mu by zabil jej meza.

Gdy oskarzenie pytalo Baywatersa o listy, powiedzial on, ze nigdy nie wierzyl by Edith naprawde probowala zabic meza I by zrobila cokolwiek by go skrywdzic, wierzyl natomiast w jej wyjatkowo wybujala wyobranie, ktora regularnie zasilala niezliczona iloscia czytanych ksiazek. W jego opinii, kobieta pisala wspomniane juz wielokrotnie listy wlasnie jak ksiazki, ktore pochalaniala, a siebie przedstawiala w nich jako jeden z charakterow. To wyjasnialo tez odpowiedzi “nie mam pojecia” na pytania o niektore fragment listow. Edith po prostu fantazjowala.

Opinia Frederika pokrywala sie z odkryciami lekarza sadowego,a raczej z ich brakiem. Jak pamietamy nie znaleziono zadnej trucizny ani szkla.

Od siebie dodam takze, ze skoro policja w listach znalazla takie sensacyjne informacje, to zakladam, ze przeszukali dom Thompsonow. W koncu to daloby im rzeczowe dowody potwierdzajace mordercze zapedy Edith. Nie znalazlam na ten tamat zadnej informacji, wiec mozna chyba bezpiecznie powiedziec, ze takowych sladow przestepstwa w domu tez nie znaleziono.

11 grudnia lawa przysieglych porwocila z wyrokiem “winny” dla obydwojga oskarzonych. Sedzia Shearman skazal Edith Thompson I Fredericka baywatersa na smierc przez powieszenie. Edith wpadla w histerie a Freddy protestowal wyrok dla Edith I krzyczal, ze ona jest niewinna I nie miala z tym nic wspolnego.

Sprawa Thompson I Baywatersa byla w owym czasie bardzo medialna. Opinia publiczna byla podzielona,ale zdecydowanie niezgadzali sie z wyrokami smierci. Prawie million osob podpisalo sie pod petycja przeciwko karze smierci.

Ludzie podziwiali lojalnosc I dramatyczne proby ochrony Edith nawet w obliczu wlasnej smierci. A ona choc uwazana za niemadra, miala wystarczajaco sympatii publiki jako ze powieszenie kobiety bylo uwazane za odrazajace. W wielkiej brytanii zadna kobieta nie stracila zycia decyzja sadu od 1907 roku (przypominam, mamy 1922).

Edith chyba faktycznie zyla w swiecie fantazji, bo stwierdzila, ze nie zostanie powieszona, a gdy jej rodzice zyskali zgode na odwiedziny corki, Edith poprosila ojca by zwyczajnie zabral ja do domu.

Ani pubiczne petycje ani powtarzane zeznania Freddyego, ze Edith naprawde nie miala z tym nic wspolnego I o niczym nie wiedziala nie przekonaly sekretarza stanu Williama Bridgemana do chociazby odroczenia egzekucji.

Kilka dni przed wykonaniem wyroku, Edith Thompson zostala poinformowana o planowanej dacie jej stracenia. To ja zalamalo, plakala w histerii, krzyczala, jeczala I nie byla w stanie jesc. W sam dzien egzekucji Edith byla pod wplywem silnych srodkow uspokajajacych, a mimo tego pozostawala w stanie wzburzenia. Na szafot musiano ja zaciagnac, a nastepnie byla trzymana prosto, by w ogole zalozyc jej petle na szyje. Zostala stracona rankiem, 9 stycznia 1923 roku w Holloway Prison.

Frederick Bywaters, ktory do konc aprobowal uratowac zycie ukochanej zostal stracony w Pentonville Prison. Obydwoje zostali powieszeni o 9 rano tego samego dnia, zaledwie pol mili od siebie, gdyz obydwa wiezienia lezaly w tym samym dystrykcie.

Ciala obydwojga zostaly pochowane na terenie wziezien, w ktorych zostali straceni. Edith byla jedna z jedynie 17 kobiet straconych w wielkiej brytanii w 20 wieku.